vrijdag 3 december 2010

Opstaan en weer doorgaan

De miskraam is vanzelf op gang gekomen. Ik hoef dus niet gecuretteerd te worden. Bofkont die ik ben.
Ik twijfelde gisteren of ik nog wel door wil gaan met dit lange pijnlijke gevecht voor het ouderschap. Als ik er mee zou stoppen zou dat niet betekenen dat mijn wens minder groot is geworden. Als ik ermee stop dan is dat puur zelfbehoud. Het zou waarschijnlijk de rest van mijn leven een zeer pijnlijk onderwerp blijven, maar ik zou tenminste weer kunnen gaan leven. Afgelopen woensdagavond kon dat leven me even gestolen worden. Maar mijn lief is bij me en voor hem wil ik sterk zijn en doorgaan.
We hebben besloten dat we in ieder geval nog de 6 cryo's een kans gaan geven. Als ook daar geen doorgaande zwangerschap uit voort komt... nou ja, ik weet het niet. Uit verhalen van vrouwen die dezelfde weg hebben afgelegd weet ik dat grenzen telkens verlegd worden. Na elke teleurstelling is het alsof het leven je weer neerknuppelt, maar de "blauwe plekken" trekken weg en ergens in een hoekje van je geest vind je weer wat kracht om toch nog even door te gaan.

Er zijn nog steeds mensen die zeggen dat ze kinderen 'nemen'. Ze moesten eens weten...

11 opmerkingen:

  1. Zo ontzettend moeilijk om na het vallen weer op te staan. Fijn dat Vincent en jij aan elkaar een goede steun hebben. En ik denk inderdaad dat grenzen steeds verlegd worden als de wens zo groot is.
    Knuf Sas

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Alexandra en Vincent,

    Wens jullie heel veel sterkte maar vooral heel veel liefde toe..... Opstaan en weer doorgaan het klinkt zo makkelijk... maar dat is het zeker weten niet.... ik denk aan jullie ow wat hebben jullie het toch verdient... ik brand elke avond een kaarsje speciaal voor jullie....
    Neem jullie tijd.... hou elkaar vast....

    Dikke knuff Hexje

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je bent heel moedig Alex, en je zet de dingen naar mijn idee heel helder op een rij ondanks je pijn. je zou een fantastische moeder zijn en ik hoop zo dat het jullie snel gegeund is. geen blauwe plekken meer, alleen maar vreugde. Maar neem zoals Hex zegt, de tijd en steun bij elkaar.

    Giga Knuffel, Sprokkel

    BeantwoordenVerwijderen
  4. hey lieve alex,

    ik kan me je gevoel wel een beetje voorstellen. na elke miskraam huil ik ook
    "nooit weer, dit doet te veel pijn"
    maar naar verloop van tijd gaat het weer kriebelen, omdat de wens zo groot is.
    meisje neem de tijd om flink verdrietig zijn en kruip heel dicht tegen je vincent aan.

    liefs nanette

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve Alex, opstaan en weer doorgaan....en nog een paar keer vallen voordat je dit een plekje hebt kunnen geven, goed dat jullie ondanks het enorme verdriet steun aan elkaar hebben en jullie eskimootjes in ieder geval nog een kans willen geven. Ik denk inderdaad dat op weg naar het moederschap de grenzen vaak verlegd worden.
    Dikke knuffel, MVL

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve Alex, heel veel sterkte en kracht toegewenst in deze ontzettend moeilijke tijd. Het is jullie zo gegund, wat een zware weg...

    Knuffel van CM

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik snap em. En het aanbod blijft staan. Binnenkort maar weer eens een afspraak maken voor een vage horrorfilm *nods*

    *knufs*

    Sanneke

    BeantwoordenVerwijderen
  8. lieve Alex,

    Je bent een sterke vrouw.Heel knap dat je alles zo kan relativeren.Je word heen en weer geslingerd door emoties heel logische maar zo verdrietig(ik huil met je mee vind het zo erg voor je). Ik ben heel blij te lezen dat jullie er samen zo goed over kunnen praten.En ook ben ik een beetje opgelucht dat jullie toch de 6 cryo`s een kans gaan geven. Ik hoop wens en bid dat jullie toch spoedig blij nieuws krijgen. En dat het dan wel allemaal goed gaat. lIeve meis het is jullie zo gegunt.
    Denk aan je dikke knuf.
    Jolandanr4

    BeantwoordenVerwijderen
  9. hoi Alex en man van Alex,

    Ik wilde je toch even laten weten dat ik aan je denk. Ik weet dat je het moeilijk hebt met mijn babygeluk en ik besef heel goed dat ik ook gelukkig ben. ik wens je dit geluk toe en als ik het op kon sturen dan had ik dat al lang gedaan. Je weet dat ik enorm veel respect voor je heb en ik hoop dat je inderdaad ergens de moed vindt om door te gaan. want ook dit geluk moet jij voelen..dat heb jij , samen met je man verdient.

    ik vind je bijzonder
    zoen femke32 kippenhok

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Lieve Alexandra,

    Nogmaals, heel veel sterkte met dit verlies!
    Ik vind je heel erg dapper en krachtig!
    Ik hoop dat het echte geluk snel voor jullie weg gelegd is! Ik blijf voor je duimen meid!

    Knufknuf,
    Regina

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Lieve Alex en Vincent
    Ik heb hier geen woorden voor. Vind het zo erg voor jullie. Maar wat klink je alweer sterk meid. Ik heb echt respect voor je. Ik wou dat er iets was wat ik voor je kon doen of waar ik je mee kon bemoedigen maar ik weet het helaas niet.
    ik wil je iig laten weten dat ik aan jullie denk en met jullie meeleef.
    Vind je het goed als ik voor jullie bid?
    Heel veel liefs, Twijfel

    BeantwoordenVerwijderen