De vorige keer was er een embryo niet goed ontdooit, waarna ze een nieuwe embryo hebben moeten ontdooien. Deze keer echter, hebben we een super embryo! De cellen waren met zo veel dat ze niet meer te tellen waren. In dit stadium wordt de embryo een morula genoemd. Bijna een blastula. Natuurlijk heb ik even gegoogled om meer te weten te komen over succeskansen en het schijnt dat cryo's die op dag vijf (na de eisprong) teruggeplaatst worden, 35 tot 50% meer kans hebben op implantatie, dan cryo's die op dag twee teruggeplaatst worden. Ik zit vandaag op dag vier (of vijf?), net als bij de vorige terugplaatsingen. In die zin is er deze keer geen verschil, maar dit is wel de eerste keer dat ik een ontelbaarcellig embryo teruggeplaatst heb gekregen. Elke ronde kan dé ronde zijn en misschien wordt dit 'm wel!
Oh jee.... stop... niet hopen. Niet doen, Alexandra!
- "Maar ik heb een morula in me! Ik en mijn lief hebben een morula voortgebracht! Dit embryootje wil graag!"
Ja, maar dat wil niet zeggen dat het deze keer wel blijft plakken. Er kan van alles misgaan. En vergeet die schildklier niet, die zou ook nog wel eens roet in het eten kunnen gooien.
- "Ik kan niet meer terug... Er is hoop in mijn hart geslopen en ik wil het koesteren."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten