Nu 23 weken en 3 dagen zwanger begint het besef te komen dat we echt papa en mama gaan worden. Het onvoorstelbare gaat gebeuren. Onze grootste wens gaat in vervulling. Natuurlijk kan er nog van alles mis gaan, maar ik heb vertrouwen. Dat vertrouwen kwam eindelijk na de 20-wekenecho. Een goed moment, zodat ik de 2e helft van de zwangerschap écht kan genieten. Natuurlijk is niet alles rond zwangerschap genieten. Pijnlijke handen in de ochtend, met enige regelmaat hoofdpijn, een buik die nu toch echt een beetje in de weg gaat zitten, dat soort dingetjes. Maar ik klaag niet. Een paar kleine fysieke ongemakken vallen in het niet vergeleken bij de wanhoop en het verdriet dat ik voelde toen het zwanger worden maar niet lukte. En al had ik dat niet meegemaakt, ik accepteer het met liefde.
Ik heb al veel voorbereid. Het babykamertje is geschilderd, de uitzet is nagenoeg compleet en we zijn goed geïnformeerd over wat ons te wachten staat.
Nu staat er eerst nog een renovatie van de badkamer op stapel. Dat is hard nodig. Het was een erg leuk project om nieuwe tegels en sanitair te kiezen en het leukste is dat we straks een bad gaan krijgen. Voor het eerst een eigen bad, heerlijk! Met het oog op de komende gezinsuitbreiding is dit het moment om dat nog te realiseren, zodat we straks volop van onze kleine kunnen genieten.
ik was al benieuwd hoe met je ging en het is dus nog steeds positief!! Waaauw, ik ben zo blij voor je. Ik hoop dat ik het ook mag meemaken, hoewel de kans niet groot is met een man die onvruchtbaar is. We hebben een TESE gehad en gaan binnenkort op voor ICSI in de hoop dat de zaadcellen het invriezen overleven. Als ik jouw verhaal lees, dan weet ik dat er toch nog hoop is; ook al hou ik er ernstig rekening mee dat wij kinderloos zullen blijven.....
BeantwoordenVerwijderen@Anoniem
BeantwoordenVerwijderenWie ben je?
Niet de moed verliezen hoor! Het is pas over als het over is...
Wat was het resultaat van de TESE?