No shit, Sherlock!

Vandaag stuitte ik op een artikel dat in een Vlaamse krant heeft gestaan;

"10 dingen over ouderschap die niemand je vertelt

Je verwacht je aan slapeloze nachten en stinkende luiers. Maar voor deze dingen die ook bij het ouderschap horen, waarschuwt niemand je.

Je krijgt een andere kijk op de wereld
Wanneer je iemand op deze wereld zet, komen dingen als de opwarming van de aarde en oorlog in een heel nieuw perspectief te staan. Je kijkt naar de impact die deze dingen hebben en naar hoe de wereld er zal uitzien als jij dood bent. Een betere wereld maken voor je kinderen en kleinkinderen krijgt een heel andere betekenis.

Je voelt je als mislukkeling
Er zullen tijden zijn dat hoe hard je ook probeert, je kinderen niet gelukkig zijn. Je hebt het gevoel dat je te veel nee zegt, dat je voortdurend op ze zeurt dat ze hun kamer moeten opruimen of dat je hun dromen de grond inboort. Toch moet je blijven volhouden bij wat jij voelt dat het beste is voor je kinderen.

Geen tijd
Dit lijkt voor de hand liggend, maar je kunt gewoon niet geloven hoe weinig tijd je zult hebben. Je start met het afmeten van dingen in slechts minuten en seconden. Als de baby nog tien minuutjes slaapt, kan ik nog een douche nemen vandaag, bijvoorbeeld.

Niet meer alleen zijn
Eens je kinderen kleuters zijn, ben je nergens meer gerust. Zelfs al ga je maar even naar het toilet, staan ze al aan de deur te kloppen om te vragen waar mama blijft.

Gevoelig
Deze is vooral verontrustend voor mannen. Je zult merken dat je zelfs bij de stomste film over het ouderschap in tranen uitbarst. Als je een meisje hebt, moet je niet verrast zijn als je plots tussen de poppen zit of samen koekjes gaat bakken.

Ze brengen je in verlegenheid
In je gedachten zijn je kinderen kleine engeltjes maar in de realiteit zijn het kleine mensen die hun eigen weg zoeken. Je verwacht wel dat zij zich ooit voor jou zullen schamen, maar nooit omgekeerd. Kinderen zeggen spijtig genoeg wat ze willen, wanneer ze willen. Soms kan het iets grappigs zijn zoals "papa laat scheetjes" maar het kan ook gênanter zijn als een woede-uitbarsting in de supermarket.

Zorgen
Vanaf de dag dat je kind geboren is, zul je je zorgen maken. Je piekert over dat ze wel nog ademen in hun wiegje of je vreest dat je dat autostoeltje er toch niet verkeerd hebt ingezet. En als ze ouder zijn, maak je je zorgen over hun eerste liefde of dat ze de verkeerde vrienden zullen ontmoeten. En als ze gaan studeren twijfel je of ze wel de juiste keuze hebben gemaakt. Met andere woorden de zorgen stoppen nooit.

Je bent niet wie je dacht
Iedereen heeft een idee van hoe hij als ouder zal zijn. Op voorhand heb je allerlei ideeën van hoe je je kind gaat opvoeden, welke waarden en normen je gaat meegeven. Maar eens het zo ver is, zul je toch merken dat je het voornamelijk op intuïtie doet.

Onvoorwaardelijke liefde
Je weet dat je van je kinderen zult houden, maar wat je voor hen gaat voelen, is iets wat je nog nooit eerder hebt meegemaakt. Een simpele lach van je kroost kan een ganse slechte dag op kantoor goedmaken."

*einde artikel*

Ik word er altijd een béétje moe van als mensen met kinderen me gaan vertellen 'wat ik allemaal nog wel zal ervaren'. (Vooruit, het belerende toontje is ze vergeven. Ik zou het waarschijnlijk ook doen.) Het mag dan misschien zo zijn dat zíj volslagen onvoorbereid en met allerlei illusies het ouderschap in gestapt zijn, maar echt, ik heb er langer dan een blauwe maandag over nagedacht.

'Andere kijk op de wereld' Opwarming van de aarde, oorlog etc. Ja, ook daar heb ik aan gedacht. Jarenlang heb ik mijzelf de vraag gesteld "In wat voor wereld zouden mijn kinderen terecht komen?" Het was al belangrijk (ik gun andere kinderen óók een toekomst)en het blijft belangrijk.

'Mezelf een mislukkeling voelen' Afgezien van het gegeven dat ik daar niet perse een kind voor nodig heb, kan ik mij dat écht voorstellen. En ik denk dat de twijfel die je als ouder voelt -of je het wel goed doet- juist goed is. Niet alleen richting je kroost, ook in je persoonlijke relaties. Jezelf een spiegel durven voorhouden maakt je vast geen slechtere ouder.

'Tijd.' Daar heb ik momenteel genoeg van. Wat een luxe he. Maar ook als dit niet het geval was geweest, dan maak ik graag de keuze om er meer van vrij te maken. Niet alleen omdat het moet, maar omdat ik het wil.

'Nooit meer alleen zijn.' Euhm... dat was wel een beetje de opzet ja. No shit, Sherlock!

'Gevoeligheid.' En dit is een probleem... waarom? Oh het is alleen verontrustend voor mannen? Gelukkig zijn we dan niet allemaal getrouwd met een stereotype machoman die zijn mannelijk nageslacht het liefst meteen een voetbalshirt in hijst en een Autoweek in de knuistjes drukt.

'In verlegenheid gebracht worden.' Ja kinderen zijn puur en eerlijk. Dus als het een hobby is van papa om naakt in de kerstboom te hangen en kindlief ziet het per ongeluk, dan kan het nog wel eens knap ongemakkelijk worden in gezelschap. Of je lacht erom.

'Zorgen.' Ja, daar maak ik me inderdaad zorgen over. Ik maak me zo'n zorgen over de zorgen dat het nu al niet meer zorgeloos is. Maar ja, that's life.

'Je bent niet wie je dacht.' Ik heb nu op voorhand het idee dat ik het vooral op intuitie ga doen. Oh dat zei je al? Maar afgezien daarvan is wat pedagogisch inzicht ook best handig hoor!

Maar evengoed bedankt voor alle waarschuwingen. :)